Гуногун

  Шарик бар Худо овардан. Хуни ноҳақ рехтан. Азият кардани падару модар. Хӯрдани моли ятимон. Маҳрум кардани духтарон аз мерос. Зулм кардан. Ғайбат кардан (яъне, дар ғайби касе бадии ӯро баён кардан). Ваъдаро хилоф кардан. Дар амонат хиёнат кардан. Тарки фароиз, аз қабили намоз, рӯза ва ғайра кардан. Ба ноҳақ …

Вайро «Халлоқулмаонӣ» 134 лақаб кардаанд, аз бас маоние дақиқ, ки дар ашъори худ дарҷ кардааст ва ҳеҷ кас аз шуарои мутақаддам ва муттааххарро он даст надодааст, ки вайро дода. Аммо муболиғаи вай дар тадқиқи маонӣ иборати вайро аз ҳадди салосат ва равонӣ берун бурдааст ва ашъори вай бисёр асту девони …

Вай аз Ганҷа аст ва фазоилу камолоти вай равшан, эҳтиёҷ ба шарҳ надорад. Он қадар латоифу дақоиқу ҳақоиқ, ки дар китоби «Панҷ ганҷ» дарҷ кардааст, касро муяссар нест, балки мақдури 131 навъи башар нест. Ва берун аз он китоб аз вай шеър кам ривоят кардаанд ва ин ғазал аз суханони …

Писарак миҷҷа назада чашмони сиёҳашро аз модараш, ки миёни анбўҳи одамон бепарво мерақсид, канда наметавонист. Садои мусиқиву суруди ҳофиз, ки сар то сари тўйхонаву маҳалла танинандоз мешуд, ба гўшаш намедаромад. То ҳанўз нигоҳашро сўи модараш дўхта ба алам, қаҳру ғазаб ва ҳаяҷону изтироб аъзои баданаш меларзид. Дандон ба дандон мондаву …

Муйсафед, пас аз бори чорум давр задани бозор, як гўшаи камодамро интихоб кард. Аввал якпорча картони  хоколудро аз замин бардошта, гарду хокашро  такид ва онро сари санги на он қадар калон гузошта, оҳиста нишаст. Асояшро ба кади  пои ориятиаш дароз гузошту аз чайбаш дастрўймол бароварда, назди худ паҳн кард ва …

Хуррами  Абулқосим тибқи одат дар балкони хонааш истода сигор мекашид. Аз балкони ошёнаи дуюм майдончаи варзишӣ баръало менамуд. Ҳоло он ҷо як гурўҳ бачаҳои ҳамсоя қию чувкунон машғули футболбозӣ буданд. Чанд нафар кампиракон дар хараки канори майдон гузошташуда, ки дарахти чинори солхўрда болояш сояи ғафс меандохт, аз кадом бобат гарм …

ЗАҲИРИ ФОРЁБӢ аз машоҳири122 ҷаҳон асту аз афозили даврон. Тамоми девони ў матбўъу123 мақбул аст. Ба латофат ва салосати сухани ў ҳеҷ кас нест. Девони вай машҳур аст ва ашъори вай бар забонҳо мазкур. Дар давлати Атобак Абўбакр тарбиятҳо ёфт. Шабе дар маҷлиси вай ин рубоӣ бигуфт: Р у б о …

Меҳмон тарбуз дар даст побанди хаёлоти гуногун то саҳни ҳавлии бозорча расид. Ба соаташ нигарист. Ин лаҳза духтарак, гўё бол бароварда бошад, барқвор ба сўяш давид, азбас одаму олами атрофро фаромўш намуда буд. Бидуни истиҳола ба гардани меҳмон ҳалқа андохту овезон шуд ва ғарқи изтиробу сурури ботин ва ҳаяҷони чашмони …

Ҳафтумин асари басо арзишманду ахлоқӣ ва ниҳояти тамом роҳнамойи аҳли суннат ва ҷамоат (дар партави Қуръон ва Ҳадис), ки ба тафаккури худодод ва усули устодонаи истифодаи аҳодиси набавӣ (с) яъне, далоили нақлӣ, аз ҷониби Имоми Аъэам (р) ва истифодаи усули қиёс (далоили ақлӣ, ташреҳ ва иҷмоъ) аз ҷониби эшон мансуб …

Аз амосил 118 ва афозили рўзгор аст. Мизони камоли фазл ва диққати шеъри вай китоби «Вис ва Ромин» аст ва он дар ин рўзгор маҳҷуру ноёб. Ва ин чанд байт аз мавозеи мутааддиди 119 он китоб аст: М а с н а в ӣ Хуш аст ин нукта аз гетишиносон, …