Дар ривояте аз Ибни Мардвайҳ омадааст, ки Расулуллоҳ (с) фармуд: «Бар ман ончунон ояте нозил шудааст, ки ба ғайр аз Ҳазрати Сулаймон бар пайғамбари дигаре нозил нашудааст ва он «Бисмиллоҳи-р-Раҳмони-р-Раҳим» аст».
Ҳазрати Ҷобир (раз) мефармояд: Вақте ки ин оят нозил шуд:
- Абрҳо ба тарафи машриқ рангин шуданд.
- Ҳавоҳо сокин гардиданд.
- Дарёҳо сокин шуданд.
- Ҳайвонот гӯш фаро доданд.
- Дар осмонҳо бар шайтонҳо шӯълаҳои оташ андохта шуд.
- Худованд ба азаматаш савганд ёд намуд, ки: «Бар ҳар чиз номи ман гирифта шавад, он чиз бобаракат хоҳад шуд».
Дар ҳадисе ворид шудааст, ки: “Ҳар коре, ки бидуни «Бисмиллоҳи-р-Раҳмони-р-Раҳим» оғоз гардад, бебаракат хоҳад буд».