Беҳтарин дуо барои муҳофизат аз ҳар бадӣ

Ҳазрати Абдуллоҳ ибни Ҳабиб (раз) мефармояд, ки: Дар як шаби бисёр торику боронӣ ба дунболи Расулуллоҳ (с) мегаштем, то ин ки Расулуллоҳ (с)-ро ёфтем. Дар ҳамин зимн Расулуллоҳ (с) фармуд:

– Се маротиба сураи «Ихлос» ва се маротиба сураи «Фалақ» ва се маротиба сураи «Нос»-ро бихонед, зеро барои шумо аз ҳар чизи зарардиҳандае кифояткунанда хоҳад буд.

Ин нусха барои муҳофизат аз ҳар чизи зараркунанда ва бадӣ ва аз сеҳру ҷодуву чашмзахм ва аз шайтонҳову ҷинҳо кифояткунанда хоҳад буд.