Зимистон, қатраҳои обӣ аз сатҳи Замин боло шуда, ба ҳавои бисёр хунук расида, онҳо ҳамон лаҳза ба кристаллҳои кӯчак- ситорачаҳои хурдбарфакҳо табдил меёбанд. Онҳо мисли патҳо сабуку зебо буда, шаклҳои гуногун доранд. Зимистон мо дар кӯча сайру гашт карда, барфи сафеди чашмро хиракунандаро мебинем.
Вай шуъоҳои офтобро хуб иньикос мекунад. Барфакҳо дар зери пойҳо медурах- шанд. Дар ин маврид кристалҳои барфин вайрон мешаванд. Барф гармиро бад мегу- заронад. Майсаҳои нав сабзидаро аз хунукӣ ҳифз мекунад. Ҳангоми хунукиҳои сахт хирсҳо, харгӯшҳо, рӯбоҳҳо, паррандагон ва дигар ҳайвоноти дарранда, худро зери барф гирифта, аз хунукӣ муҳофизат мекунанд.