Меъроҷиддини Камол менависад:
Ба хобат гар баҳор ояд,
Навои чашмасор ояд.
Садои кӯдакони деҳ,
Ва ҳам савти ҳазор ояд.
Нишони хобат эй, инсон,
Бувад як мансаби олӣ,
Туро ақлу заковат бод,
Ки бошӣ аз ғараз холӣ.
Tags Таъбири хоб
Вазорати умури дохилаи Беларус таҳдид кардааст, ки алайҳи тазоҳуркунандагон силоҳи низомӣ истифода хоҳад кард, то …