Баққол

Баққолеро дираме чанд бар суфиён гирд  омода  буд дар Восит ва ҳар рўз мутолибат кардӣ ва суханони бохушунат гуфтӣ. Асҳоб  аз таанути вай  хастахотир ҳаме  буданд ва аз  таҳаммул чора набуд. Соҳибдиле дар он миён гуфт:

– Нафсро  ваъда додан ба таом осонтар аст, ки баққолро ба дирам.

Тарки эҳсони хоча авлитар,
К-эҳтимоли ҷафои  баввобон.
Ба таманнои  гўшт мурдан беҳ,
Ки тақозои зишти кассобон.