АЗОН

1.  «Аллоҳу Акбар» – «Худо Бузург аст» – 4 бор.
2.  «Ашҳаду ан(л)ло илоҳа илло-л-Лоҳ» – «Шаҳодат меди-ҳам, ки нест ҳеҷ маъбуде ба ҷуз Худо» – 2 бор.
3.  «Ашҳаду анна Муҳаммадар Расулу-л-Лоҳ» – «Шаҳодат медиҳам, ки Муҳаммад пайғамбари Худост» – 2 бор.
4.  «Ҳайя ала-с-салоҳ(т)» – «Ба намоз шитобед» – 2 бор.
5.  «Ҳайя ала-л-фалоҳ» – «Ба накўкорӣ шитобед» – 2 бор.
6.  «Аллоҳу Акбар» – «Худо Бузург аст» – 2 бор.
7.  «Ло илоҳа илло-л-Лоҳ» – «Нест ҳеҷ маъбуде ба ҷуз Худо» – 1 бор.

Дар намози бомдод баъди таъбири «Ҳайя ала-л-фалоҳ» ду бор «Ас-салоту хайрун(м) мина-н-навм» – «Намоз аз хоб беҳтар аст» гуфта мешавад.

Дар иқомат баъди таъбири «Ҳайя ала-л-фалоҳ» ду бор «Қад қомати-с-салот» – «Намоз барпо карда шуд» гуфта ме–шавад.

Иқомат нисбат ба азон тезтар хонда мешавад. Азон ба–рои он баланд ва ба дарозо кашида хонда мешавад, то ки тамоми мусулмонони атроф бишунаванд.

 Баъди азон дуо хонда мешавад «Аллоҳумма Рабба ҳо–зиҳи-д-даъвати-т-томмати ва-с-салоти-л-қоимати, оти сай–йидано Муҳаммадана-л-василата ва-л-фазилата ва-д-да–раҷата-р-рафиъата. Ва-бъасҳу мақоман маҳмудана-л-лазӣ ваъадтаҳу ва-рзуқно шафоатаҳу явма-л-қиёмати, иннака ло тухлифу меъод». (Бор Худоё, Парвардигори ин даъвати том ва намози барпошуда, ба ҷаноби мо Муҳаммад василат, фазилат ва дараҷаи баланд бидеҳ. Ўро дар бузургвортарин мақоме, ки ба ў ваъда кардаӣ, ҷой деҳ ва ба мо шафоаташ–ро дар рўзи қиёмат рўзӣ гардон, ба дурустӣ ки Ту ваъдаро хилоф накунӣ).