Комрон.инфо
Азоби қабр: Вақте инсон мемирад, руҳаш дар назди ҷасад мемонад, ҳангоми шустушу, печонидан, ҷаноза ва дафн намудан руҳ ҷасадро ҳамроҳӣ мекунад. Вақте майит дафн карда мешавад ва охирон шахс ҳангоме ҳафт қадам аз қабр дур меравад, руҳ ба бадан ворид мешавад. Пас аз лаҳзае инсон бедор мешавад, то торикии қабр ва хонаи охирини худро бубинад, инсон кушиш мекунад сари худро бардорад ва бихезад, аммо сараш ба девори қабр (лаҳҳат) се маротиба бар мехурад, дар ҳамон лаҳза мегуяд: – Оҳҳ ман мурда будаам…
Фариштагоне, ки дар қабр Шумо ба онҳо амонат супорида шудаед меоянд (Мункар ва Накир), аз Шумо дар бораи Парвардигор ва дини Шумо мепурсанд, пас оё муваффақ мешавад ё ноумед ҷуз Худо касе намедонад…
Баъд Шумо ба ҷое меравад, ки Ал – Барзах ном дорад.
Ду дар мавҷуданд, ки яке ба осмон нигаронида шудааст ва дигаре ба сӯи ҷаҳаннам. Шумо дар он ҷо боқӣ мемонед, мунтазири рузи ҳисоб, яъне қиёмат хоҳед буд, то ба биҳишт ё ҷаҳаннам биравед…
Илова бар ин, вақте ки яке аз хешовандонатон ба қабр ба зиёрати Шумо меоянд, фариштае ба назди Шумо меояд ва мегӯяд: Писар, бародар ва ё ҳар касе бошад ба дидори Шумо омадааст… ба зиёрати Шумо омадаанд, пас руҳи Шумо ба суи қабр меояд ва дар назди қабр Шумо наздиктарин шахси худ ҳар касе ба зиёрати манзили Шумо омадааст, Ӯро хоҳед дид, ҳар як суханашро хоҳед шунид…
Ман мехостам ба худ ва ба Шумо маргро ёдовар шавам.
Биёед барои гуноҳони худ аз Худо омурзиш бихоҳем, Худо моро ва саломамонро ба Паёмбарамон Муҳаммад (с), ба хонаводаи ӯ ва ҳамаи ёронаш расонад…
Худоё, аз ту узр мехоҳам ва тавба мекунам, Худо ба мо охирӣ хубе ато кунад… Омин!!!
