Ҷавҳар агар дар ҳалоб афтад, ҳамон нафис асту нубор агар бар фалак расад, ҳамон хасис!
Истеъдод бе тарбият дареғ асту тарбияти номустаад зоеъ. Хокистар насабе олӣ дорад, ки оташи ҷавҳари улвияст, валекин чун ба нафси худ ҳунаре надорад, бо хок баробар аст ва қимати шакар на аз най аст, ки он худ хосияти вай аст.
Чу Канъонро табиат беҳунар буд,
Паямбарзодагӣ қадраш наяфзуд.
Ҳунар бинмой, агар дорӣ, на гавҳар,
Гул аз хор асту Иброҳим аз Озар.