Як зану шавҳари ҷавон фарзанддор мешаванду ду моҳ гузаштан пас ҳардушон маслиҳат мекунанд, ки пеши Абўалӣ ибни Сино рафта, таълими кўдаккалонкуниро ёд гирифта биёянд. Майда-чуйда, савғотӣ гирифта, онҳо хонаи Абўалӣ Сино мераванд. Абўалӣ Сино онҳоро меҳмондорӣ карда баъд мепурсад: -Ягон хизмат бошад, шарм накарда гўед, ман ба хизмати шумо ҳозирам: …

Абўалӣ ибни Сино рўзе бо хотири парешон як асар навишта, онро барои тозанавис кардан ба як шогирдаш додаст. Шогирд иншои Ибни Синоро дуруст хонда натавонистаасту ба устодаш муроҷиат карда гуфтааст: – Устод, хататонро хонда натонистам, илтимос минбаъд камтар бодиққат нависед, моён шогирдҳоятон, мабодо маънии асаратонро  ғалат нафаҳмем. Абўалӣ дар ин …

    Ибни Синои яксоларо канизак дар бағал гирифта аз назди мактабхона мегузаштааст. Синои кўдак овози мактаббачаҳоро шунида, ба мактаб рў оварда қанотак задаст. Канизак ўро  ба мактабхона бурдааст. Ибни Сино дарси мактабдорро шунида, чеҳрааш шод шудааст. Мактабдор пай бурдааст, ки кўдак дарси ўро бодиққат гўш мекунад. Баъд дар ин …

Абўалӣ Сино ба табибӣ ном баровардагӣ буд. Ҳар рўз ба назди ў одамони бисьёр барои табобат меомаданд. Ҳамаи онҳо қатор менишастанд ва Абўалӣ ҳар кадомро дида, касалашро мегуфт ва табобаташро ҳам нишон медод. Як рўз вай аз ҷумлаи беморон як касро намебинад ва ба ў чизе намегўяд. Он бемор бо …