Агар касе мубтало ба ларзаҳои қалбӣ, дучори тарсу ваҳшат мебошад ва мехоҳад аз онҳо раҳоӣ ҳосил кунад, ин оятро 41-маротиба бар обе дамида ва пас аз он об бинӯшад Оят ин аст: Бисмиллоҳи-р-Раҳмони-р-Раҳим Ал-лазина оману ва татмаинну қулубуҳум бизикриллоҳи, ало би зикриллоҳи татмаинну-л-қулуб.[1] [1] Сураи Раъд, ояти 28.

Агар шахсе бисёр хашмгин аст ва ё ин ки зуд хашм мегирад, ин оятро то 21-рӯз 101-маротиба бар шакар ва ё қанде бихонад, сипас бо об ва ё чой бинӯшад. Оят ин аст: Бисмиллоҳи-р-Раҳмони-р-Раҳим Ва-л-козимина-л-ғайза ва-л-офина ани-н-носи, валлоҳу юҳиббу-л-муҳсинин.[1] [1] Сураи Оли Имрон, ояти 134.

Агар шахсе мехоҳад, дар додгоҳ ҳаққаш зоеъ нагардад, ҳар рӯз баъд аз ҳар намозе ин оятро 133-маротиба бихонад. Воқеан агар барҳақ бошад, иншоаллоҳ ба натиҷа мерасад вагарна худаш дар мусибат гирифтор хоҳад шуд. Оят ин аст: Бисмиллоҳи-р-Раҳмони-р-Раҳим Ва қул ҷоа-л-ҳаққу ва заҳақа-л-ботилу, инна-л-ботила кона заҳуқо.[1]   [1] Сураи Исро, ояти …

Агар шахсе наметавонад барои фарзандаш ҳамсари муносибе пайдо кунад, ин оятро дар ҳар ҳолате бихонад, то ин ки мушкилаш ҳал гардад. Оят ин аст: Бисмиллоҳи-р-Раҳмони-р-Рҳим Ам-ман юҷибу-л-музтарра изо даъоҳу ва якшифу-с-суъ.[1] [1] Сураи Намл, ояти 62.

  Агар шахсе  мехоҳад, ки аз тангии ризқ берун биёяд ва ё ин ки ниёз ба хурдани чизи наве дорад, ин оятро 7-маротиба бихонад ва ба сӯйи осмои суф намояд. Оят ин аст: Бисмиллоҳи-р-Раҳмони-р-Раҳим Раббано анзил алайно моидата-м-мина-с-самои такуну лано ида-л-лиаввалино ва охирино ва оята-м-минка, ва-рзуқно ва Анта Хайру-р-розиқин.[1]   …