Меъроҷиддини Камол менависад: Ба хобат меваи бисёр бинӣ, Ба чидан ҳар киро тайёр бинӣ, Ба бедорӣ миёни дӯстонат Худатро садру сӯҳбатёр бинӣ.

Меъроҷиддини Камол менависад: Меваҳои буттаҳо бинӣ ба хоб, Тозаву хушранг монанди гулоб, Рамзи он буда барори кору бор, Мешавӣ бо мақсади худ баҳраёб.

Меъроҷиддини Камол менависад: Худ моҳихурак парандаи зебоест, Дар об шикор карда, худ саҳроист. Дар хоб агар моҳихуракро бинӣ, Таъбир аз он ғайбати як доноест.

Меъроҷиддини Камол менависад: Ба хоби худ харӣ гар дурру марҷон. Ба зебоии он гардӣ ту ҳайрон, Бувад таъбири хобат шодмонӣ, Барори кору кайфу роҳати ҷон.

Меъроҷиддини Камол менависад: Гар ба хоб ояд туро мурғи саҳар. Сап-сафеду тоҷи шоҳияш ба сар, Буда таъбираш баковул – ошпаз, Кор меояд туро рӯзи дигар.