ҚУТБУДДИНИ МИСРӣ (с. тав. номаълум – с. ваф. 1221), Абӯисҳоқ Қутбиддин Иброҳим ибни Алӣ ибни Муҳаммади Мисрӣ. Аз донишмандони тибу ҳикмат буда, ҳангоми мусофират ба Нишопур ба ҳуҷуми муғулҳо дучор шуда дар он ҷо ба қатл мерасад. ӯ муаллифи китобҳои зиёде дар тиб ва ҳикмат мебошад. «Шарҳи куллиёти «Ал-Қонун»-и Ибни …

ҚУТБУДДИНИ ШЕРОЗӣ (1236. Шероз – 1311, Ҷаранбоди Табрез), Абуссано Қутбиддин Маҳмуд ибни Масъуд ибни Муслиҳи Форсии Козарунии Шерозӣ. Аз донишмандони маъруф ва ба қавле хоҳарзодаи Саъдии Шерозӣ буда, ба Бағдод, Димишқ ва Миср сафарҳо кардааст. Қ. Ш. улуми аввалия, махсусан тибро дар назди падараш Зиёуддин Масъуди Козирунӣ (ваф. 1250) омӯхт. …

КАБИНЕТИ БЕМОРИҲОИ СИРОЯТӣ, як бахши дармонгоҳҳои шаҳрӣ ва марказии беморхонаҳои ноҳиявӣ, ки кори ташкилию методӣ, машваратию ташхисотӣ ва табобатӣ бурда, ашхоси гирифтори бемориҳои сироятӣ ва ҳомили бактерияро зери назорати диспансерӣ мегирад. К. даромадгоҳи алоҳида, хонаи қабули беморон, муолиҷахона (бо ҳоҷатхонаи муҷаҳҳаз) дорад. Духтур-инфексионист беморонро қабул карда, ба онҳо маслиҳат медиҳад, …

КАБУДДОҒӣ, хунмурдагӣ, иллатест, ки дар натиҷаи лат хӯрдан ба вуқуъ меояд (дар натиҷа хун ба бофтаҳои сатҳии бадан мешорад). Дар аввал ранги ҷои латхӯрдаи пӯст қирмизии баланд буда, ба андозаи таҷзияи гемоглобини хуни шорида тадриҷан аз сурх то кабуд тағйир меёбад, сипас сабзтоб ва ниҳоят зард гашта, пас аз он …

КАБУДӣ, баргу пояи баъзе гиёҳҳои боғӣ ва худрӯй, ки чун хӯроки одам истеъмол мешавад. К. иштиҳоро зиёд ва таомро хуштамъу сервитамин мекунад. Вобаста ба тарзи истифода се гурӯҳи К.-ҳо мавҷуданд: К.- е, ки ба таом меандозанд (шилха, испанох, ҷағҷағ ва ғ.); К. – е, ки аз он салат тайёр мекунанд …

Меъроҷиддини Камол менависад: Дар хоб бубинӣ бозуи инсонро, Он дасти қавӣ, ки афканад шеронро. Таъбир, бародарасту ёри ҷонӣ, Маҳбубу азизи хеш хон эшонро.

Меъроҷиддини Камол менависад: Ту хоб равию гар бубинӣ бозе. К-аз баҳри шикор омадаи парвозе. Таъбир бувад суруру бахту эҷод, Ҳам гӯшаи орому каси дамсозе.

Меъроҷиддини Камол менависад: Бодом табобативу мағзаш хуб аст, Дар равғани ӯ кайфияти машруб аст. Ҳар тозарухе ба хоб бинад бодом, Ризқи ӯ дучанду илми он маҳбуб аст.

Меъроҷиддини Камол менависад: Дар хоб агар бинӣ бадан. Дар гӯшаи зебочаман. Вохӯрӣ бо ёрон бувад, Таъбири он, эй ҳамватан.

Меъроҷиддини Камол менависад: Агар боди сабо ояд ба хобат, Физояд ишқи покат бениҳоят. Туро ҳам дӯст доранд аз дилу чон, Ду ҷонибро аз ин бошад фароғат.